لسیتین یک لغت یونانی و به معنای زرده تخم مرغ است و علت نامگذاری آن، وجود میزان فراوان لسیتین در زرده تخم مرغ و همچنین کشف این ماده برای اولین بار در زرده تخم مرغ بوده است.
تمامی اعضاء و اندام های بدن برای انجام اعمال خود به انرژی نیاز دارند. مغز نیز از این مسئله مستثنا نیست. مغز برای انجام فعالیت های طبیعی خود به استیل کولین نیاز دارد که منشأ آن از لسیتین می باشد. وقتی لسیتین ازطریق غذا دریافت می شود طی مراحل جذب وهضم به کبد وارد شده ، شکسته و کولین که جزئی از ساختمان لسیتین است از آن جدا می شود که از این کولین آزاد شده بسیاری از مواد حیاتی و ضروری بدن ساخته خواهد شد.
یکی ازنقش های مهم کولین در ساختن استیل کولین است. استیل کولین اهمیت بسیاری برای فعالیت مغز و مرکز حافظه دارد و با بودن استیل کولین، مغز و مرکز حافظه توانایی ضبط و نگهداری صحبت ها، نوشته ها و دیده ها را خواهند داشت و تا زمانی که این ماده حیاتی یعنی استیل کولین ساخته شده از لسیتین به اندازه کافی به مغز برسد ما دچار فراموشی نمی شویم و برعکس در اثر کاهش مقدار استیل کولین به دنبال کمبود لسیتین ، حتی به مدت کوتاه، قدرت حافظه کاهش یافته و فرد قدرت حفظ طولانی صحبت ها و دیده ها را از دست خواهد داد و یا مطالب و مسائل جدید را به سختی به خاطر می سپارد.

منابع غذایی لسیتین
لسیتین درعدس، ذرت، شیر، زرده تخم مرغ، تخم آفتابگردان، جوانه گندم، بادام زمینی، آرد جو و سر، کبد(جگر) گوساله و... وجود دارد ولی از همه بیشتر در لوبیای سویا یافت می شود. مقدار لسیتین موجود در لوبیای سویا بسیار بالاتر از لسیتین سایر مواد ذکر شده می باشد و به همین علت در سازمان بهداشت جهانی(WHO) سویا را، سلطان لسیتین معرفی کرده اند. به عبارتی کیفیت لسیتین گرفته شده از سویا از سایر ترکیبات بهتر و بالاتر می باشد.<** ادامه مطلب... **>
گیاه لوبیای سویا که به نام لوبیای ژاپنی هم معروف است، گونه ای لوبیا است که ارتفاع آن بین 30 تا 80 سانتی متر می باشد برگ هایی متناوب دارد و گل هایش تقریباً سفید مایل به بنفش است. میوه ای به رنگ زرد می دهد که در آن 2 تا 5 دانه قرار دارد. اندازه ی این دانه های لوبیای سویا به بزرگی نخود است و می تواند به رنگ های مختلف سفید، زرد، قهوه ای و رنگ های دیگرهم باشد. به وسیله دستگاههای مختلف تحت فشار از دانه های سویا روغن آن گرفته می شود و ماده باقی مانده از آن پس از روغن گیری کنجاله سویا گفته می شود.
محققان ، طبق آزمایش های انجام شده در مورد دو گروه به نتایج زیر دست یافته اند:
درغذای روزانه یک گروه سویای بیشتری گنجاندند و سپس داستانی را برای هر دو گروه تعریف کردند. گروهی که سویا مصرف کرده بود پس از 3 روز هنوز آن داستان را به خاطر داشتند، در صورتی که در مورد گروه دوم اینطور نبود. این آزمایش اهمیت لسیتین موجود در سویا را در تقویت حافظه و مبارزه با فراموشی نشان می دهد.