طلسم
رفتی دعای من چه زود مستجاب میشود
آری به انعکاس زخم ها ، دنیا مجاب میشود
هر گز به فکرت نمی رسد که خوشی های تو
از نذر های خانه نشین است که اسباب میشود
خود را چنان کشیده ام به باد بان گیسو ات
هر چیز جز دعای خیر به ذهنم ، حباب میشود
حتی به ذهن هم اجازه ی نفرین نمی دهم
اینجاست فرق من و تو از هم حساب میشود
شاید طلسم کرده ای که پای تو ایستاده ام
وگرنه به ظلم است وابستگی خراب میشود
دانم که مستحق آه دلی ولی ای پادشه دل
نامت به قلب من هنوز هم پری خطاب میشود
شاعر: مدیر سامان
|